علل عقب ماندگی ایران از دیدگاه جلال آل احمد

پرسش از ریشه های عقب ماندگی ایران، موضوعی است که از دیرباز ذهن اغلب روشنفکران را به خود مشغول داشته است. در این راستا هدف اصلی پژوهش حاضر، مطالعه و بررسی علل عقب ماندگی ایران از دیدگاه جلال آل احمد، نویسنده و روشنفکر برجسته کشورمان در دهه های 40-1330 بوده است. روش تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای می باشد. الگوی تحلیلی پژوهش استفاده از نظریات ادوارد سعید، بهابها و اسپیواک و در چارچوب گفتمان پسااستعمارگرایی می باشد.نتایج حاصل از یافته ها نشان می دهد، فرضیه اصلی پژوهش حاضر که از دید آل احمد عوامل مختلف داخلی و خارجی باعث عقب ماندگی ما شده اند را تأیید کرده است، که البته این نتیجه با توجه به نتایج حاصل از فرضیات فرعی دریافت شد. بررسی یافته ها حاکی از آنست که هر چند از دیدگاه آل احمد عوامل مختلف داخلی و خارجی باعث عقب ماندگی ما شده اند، اما اصلی ترین عامل داخلی غربزدگی و روشنفکران ناکارآمد و همچنین اصلی ترین عامل خارجی، عامل استعمار بوده است. نیز راه حل ارائه شده توسط آل احمد نیز اندیشه بازگشت به خویشتن بوده، که در این راستا فرضیات مزبور تأیید گردیده اند و آنچه از نتایج فرضیات فرعی حاصل شد، فرضیه اصلی پژوهش را تأیید می کند.